Gazi düşmanın topyekün saldırısı defedildiği ve İslam ordusu yenilgi tuzağından kurtulduğu için sevinçli idi. Ancak cesareti, azim ve himmeti, akıllı siyaseti, adaleti, zühd ve takva ile sıfatlanmış şehzadesinin vefatı ile de sarsılmıştı. Yaşlı bedeni, "Evladın ölümü ciğerin sökülüp alınmasıdır" atasö zünü andırır bir biçimde yıpranmıştı. Saltanat döşeğinden perişanlık ve acının derin felaketine düşmüştü. Yüreği yakan felaketten ancak şu manzumeyi söyleyerek teselli bulmaya çalıştı: Bir dert ki bu, olanlardan gönül hep gama düştü Seller gibi akan yaşlar avuçlara döküldü Ümit dalında ömrüm bağından taze bir filiz İşte gör, yetişti ama, yine toprağa düştü. Yine de her olaydan hisse almasını bilen padişah bu fanilik ge çidinin sıkıntılar, kederler durağı olduğunu bilmekteydi. Her do ğuşun arkasından bir batışın, her yücelikte bir çöküşün ve inişin, her sevincin sonunda bir kederin olduğunu düşünmekteydi. Cihan bulur her dem aydınlığı parlak güneşte Bak gör ki sabahlar hep devam edip gitmez "Allah dilediğini işler ve dilediği gibi hüküm eyler" emri gereğin ce takdirin gelip çattığında, tedbir ve çarenin faydası olmayacağına inanarak devlet işlerini bırakıp yalnızlık köşesinde kendi haline yaşamak istedi. Geride kalan günlerini taat ve ibadetle geçirmeyi arzu ediyordu. Bunun için oğlu Murad Gazi'yi ülkenin işlerini dü zenlemek ve halkın ihtiyaçlarını görmek üzere çağırttı. Sonra da onu Rumeli'de eserleri zafer olan askerlerinin başbuğluğuna getirdi.60 Murad Gazi öncelikle yüce rütbeli kardeşinin nurlarla aydınlan mış kabrini ziyaret edip sayısız sadaka ve hediyeler dağıttı. Onun" (Ahmet Şimşirgil – Kayı I)
Tarih, bayramcigerli.blogspot.com,
Bayram Cigerli,Tarih Notları, Osmanlılar,Tarih Konu Anlatım,Ahmet Şimşirgil,Kayılar,