Bu hafta,doymak bilmez mürekkep ve kalem iştahımla birlikte;kalemliğim ve mürekkep dolabıma bakıp merak ettiğim kombinasyonların sonucu olarak mürekkeplediğim kalemleri yıkayıp kullınımdan kaldırdığım bir hafta oldu. Cümleden de anlaşıldığı gibi oldukça uzun bir hafta olmuş benim için: ) Bu her ne kadar çoğu dolmakalem sever için rutin bir işlem olsa da ben bu hafta bu işlemi farklı bir amaç için yapmış bulunmaktayım.
Birçok defa dile getirmiş olduğum gibi sınırlı sayıda kalem ve mürekkep kullanmak , kalemdeki mürekkep bitince aynı mürekkebi tekrar kaleme çekmek ve şişedeki mürekkep seviyesinin azaldığını görmek bana ayrı bir zevk veriyor.Muhtemelen kaleme ve mürekkebe gerektiği değeri veriyor olduğumu düşünmek bunu sağlayan etken. Dolma kalem kullanan insanlarla gerçekleştirdiğim o heyecanlı sohbetlerden edindiğim çıkarımlar da bana bu konuda çoğu kişiyle aynı düşündüğümü gösteriyor.Aynı anda kullanılan kalem sayısı bir elin parmaklarını geçtiği vakit kalemlerin ve mürekkeplerin kullanım sıklığı malumunuz ki az oluyor. Buradan yola çıkarak bütün mürekkepli kalemlerimi yıkayıp kaldırdım bu hafta. Önümüzdeki birkaç ay üç mürekkep ve üç kalem kullanmaya karar verdim.Ama tabiki blogta konu edinilecek olan kalem ve mürekkepler bu sınırlamanın dışında olacaktır.Gelelim şimdi bu kalem ve mürekkeplere;
İlk ikilimiz Pelikan M400 14K altın uçlu Blue-Black ve GVFC’ nin Cobalt Blue’su. Her ne kadar M400 yeşil, kahve ve beyaz renkleriyle akıllarımızda yer etse de kırmızı ve mavi gövdeleri de beğenileri toplamakta.Genel anlamda gri, yeşil ve siyah renkleri sevsem de zamanla şekillenen tercihlerim bana maviyi de sever olduğumu gösterdi son zamanlarda. Resmi gerekliliğin getirdiği mavi kullanma durumu da göz önüne alındığı zaman uzun vadede bu ikilinin avantajını göz ardı edemedim…
Pelikan’ın altın F uçları biraz ıslak ve kalın yazıyor olmasından kaynaklı mürekkebin kuruma süresini uzatsa da tölare edilebilir cinsten bir güzellik de meydana getirmiş durumda. GVFC’ in bütün renkleri gibi Cobalt Blue da çok başarılı bir ton.Gerek renk geçişleri olsun gerek diğer özellikleri açısından yazdıkça yazma isteği uyandıran bir mürekkep.
Bir sonraki ikilimiz Pelikan M150 çelik M uçlu ve Montblanc Limitli seri mürekkeplerinden Albert Einstein Grey. Sınırlı sayıda olduğu için kullanmaya kıyamadığım mürekkepten bir şişe daha bulunca kendisi hemen kullanımda yerini aldı. En sevdiğim gri ton olmasının yanı sıra favori mürekkeplerimin başında gelen Eisntein Grey, uzun vadeli kullanıma hiç düşünmeden seçtim. Her Montblanc gibi Pelikan kalemlerle uyum sağlayan mürekkep gölgelenme ve suya mukavemet konusunda çok başarılı. Kalemimiz ise boyut olarak her gömlek cebine sığabilme avantajıyla günlük kullanıma uygunluğu oldukça yüksek. Günlük kullanıma uygunluğunun bir başka sebebi de Pelikan pistonlu kalemler arasındaki fiyat uygunluğu ile kaybolma ihtimali karşısında insanda minimum telaş uyandırıyor…
Gelelim son ikilimize; son seçim Pilot Penman EF uca sahip dolma kalem ve yine Pilot, Iroshizuku Kon-Peki. Pilot EF diyince Pilot’ a aşina olanlar kalemin ucunun inceliği konusunda baştan bir fikir sahibi olmuşlardır diye düşünüyorum.Uzun gövde ve kısa kapağı sebebiyle farklı dizaynıyla dikkat çeken Penman EF ucu ile Japon alfabesindeki harflerin kolay yapılabilmesi amacı taşırken benim de çivi yazılı metinleri ve Hitit hece işaretlerini kağıda aktarmamda yardımcı oluyor. Kalemde sıkça kullandığım mürekkeplerden biri olan Kon-Peki’ ye yer vererek gruptaki mavi sayısını ikiye çıkarmış oldum. Fakat kalemin ucunun inceliğinde dolayı Kon-Peki oldukça açık bir renk performansı sergiledi.Bu durum da hoşuma gitti diyebilirim…
Ben yaklaşık 2-3 ay bu kalemlerleyim. Kendi çapımdaki bu etkinliğe iştirak etmek isteyenler olursa buraya belirtmesi mümkün. Yaz başında yeni bir üçlü ve yeni bir yazı ile durumumuzu güncelleriz diye düşünmekteyim.
Sevgiler
Historian