BUN LAR B İ ZE B EY OLAYD I ! İznik tekfuru bütün ümitlerini bağladığı yardımcı kuvvetlerin perişan edilmesi karşısında direnci kırılarak aman diledi. Muzaffer padişah "af eylemek zaferin zekatıdır': sözünden hareketle herkese aman verdi. Tekfur İstanbul'a girerken İznik halkı kuşatma boyunca gördükleri ve çevrede yaşayanlardan duydukları Orhan Gazi'nin adaletine ve idaresine sığındılar. Osmanlı padişahına boyun eğerek yerlerinde kaldılar. Türk ihsan ve adaletini bizzat gördükleri ve tattıkları zaman ise: "Ne olurdu eskiden beri bunlar bize bey olsaydı!" diyerek ha yıflandılar. Osmanlı gazilerinin ulaşamadığı yerlerin halkı dahi kendilerini davet eder oldular." (Ahmet Şimşirgil – Kayı I)

Günlerden bir gün bazı Hristiyan kadınların padişahın yolu üzerine çıkıp durdukları görüldü. Niçin bekledikleri, durumları sorulduğu zaman: "Bunlar dul kadınlardır. Kocaları hastalık sebebiyle veya· çarpış ma sırasında ölmüşlerdir" denildi. Orhan Gazi'nin "Gazilerden isteyenler bunlarla gönül rızasıyla evlenebilirler" sözü üzerine nice düğünler oldu. Şehirdeki boş ma mur evler evlenen gazilere dağıtıldı. 46 Orhan Gazi'nin devamlı yiğitliğini, merhametini gören nice Hristiyan İslaın'ı seçti. Bu arada İznik şehri camiler, mescitler, medreseler, hanlar, hamamlar ile güzelleşmeye başlamıştı. İznik medresesi müderrisliğine zamanın alimlerinin önderi Şeyh Davud-ı Kayseri getirildi. Padişah ayrıca burada kalanlar ve yolcular için bir imaret yap tırdı. Kimsesizlere ücretsiz yemek verilmesini emretti. İmaretin açılış gününde iştah açıcı, göz alıcı yemekler hazırlandı. Padişah bizzat yemeklerin başına geçerek kendi eliyle fakirlere dağıttı. Çok geçmeden de bu güzel beldeyi tahtının konağı, adaletli yönetiminin durağı eyledi. Orhan Gazi İznik'i üs olarak kullanmaya başladıktan sonra İzmit üzerindeki baskısını daha da artırdı. 1333'te Gemlik fethedildi. Daha sonra Armutlu ve Anahor bölgelerini ele geçiren Osmanlılar böylece İzmit dışında tüm Marmara havzasına sahip olmuş bulunuyorlardı. 1337 yılında Orhan Gazi İzmit üzerine bir kez daha sefere çık tı. Bu "İznikmid'i de al yakma" diyen babasının ve silah arkadaşı Akça Koca'nın vasiyetiydi. Kara Ali ile Aykut Alp'i İzmit'e yardımcı kalelerden Koyunhisar'ın üzerine gönderdi. Koyunhisaraa İzmit'in tekfuresi Balakonya'nın erkek kardeşi hüküm sürmekteydi. Çok merhametsiz olup fırsat buldukça Osmanlı obalarına saldırırdı. Surlar üzerinde durup, gelen kuvvetlere karşı savaşırken göğ süne bir ok saplanarak kaleden aşağı düştü. Kesilen başı derhal İzmit önündeki padişaha gönderildi. Kardeşinin kesik başını gören Balakonya ise aman dileyerek İzmit'i gazilere açtı. Kendisi ise yanınOrhan dakilerle birlikte İstanbul'a gitti. ülkeler açan padişah kalenin ele ge çirilmesi ile derhal imar faaliyetlerini başlattı. Mescitler, medreseler ve hamamlar inşa olundu. Buralarda vazife yapanların ücretlerini, ihtiyaçlarını karşılamak üzere köylerin gelirleri vakfedildi.47 Şimdi gaziler İstanbul yönüne doğru hareketlendiler.

Tarih, bayramcigerli.blogspot.com,
Bayram Cigerli,Tarih Notları, Osmanlılar,Tarih Konu Anlatım,Ahmet Şimşirgil,Kayılar,