TÜRK BOYLARININ ÖZELLİKLERI

KAŞGARLI MAHMUD'UN ARAŞTIRMALARINA GÖRE;

- En güzel huylu. İtaatli: Hotenli ve Karluk

- En kötü huylu: Kıpçak ve Oğuzlar

- En yiğit ve gözüpek: Kayı

- En savaşçı el: Türkmen

- Güçlük ve sıkıntılara en fazla katlanabilen ve işe yarayanı: Tatar ve Yağma

- En yumuşak, nazik, iyi kalpli: Çiğil

- İyi huylu, canayakın, iyiliksever insanlar: Yağma

- Güçlü ve savaşçı insanlar: Yağma

- Acımak, esirgemek bu oymaktan uzaktır. Nereden geçerlerse oralar harap olurdu: Kanglı, Kuman, Kıpçak

En bahadır: Barshanlar

Türk halklarının pek sevilmeyeni, kötüsü: Barshanlar

Yaşadıkları hayat tarzı ve çevrenin çetin şartlarının tesiriyle sert mizaçlı, savaşçı, ancak namuslu, doğru, konuksever: Oğuzlar

En Yeğni (hafif) ve ince (zarif) Türk Dili lehçesi: Oğuz lehçesi

En doğru Türk lehçesi: Tohsi ve Yağma lehçeleri (Hakanlı Türkçesi, Orhun

Abideleri bu lehçeyle yazıldı).

Yerleşik hayata geçerek şehirleşen ilk Türkler: Uygurlar (745-840), ülkeleri bayındır, halk refah içinde, mutlu ve kültürlü: Yerleşik hayata geçerek uygarlaşıp medenîleşen (şehirleşen) diğer Türk boyları: Karluklar (Karahanlılar Dönemi: 985 yılı) ve Tatarlardır. (642, 811, 984 -1237, 1552)


TUVA-TIVA TÜRKLERİNİN ÖZELLİKLERİ

Tarımı (hububat ve sebze yetiştirmeyi) bilmiyorlar. Gelir kaynakları çok sınırlı ve yetersiz, bu nedenle de halkın çoğunluğu yoksul. Tiyatroyu ve halk müziğini seviyorlar. Konuksever insanlar, misafiri sofralarına buyur ediyorlar. Suyu; temizliğin, sütü ise, sağlığın sembolü olarak görüyorlar. İnançları, Şamanizm, Budizm ve Hıristiyanlığın karışmış bir şekli. Kadınlardan da Şamanlık yapanlar var. Şamanlar, toplumda etkili. Tarihlerini araştırmada ihmalkar ve genelde bir idealleri yok. En eski Türk Lehçesiyle konuşuyorlar. İçten, sevecen, özverili ve onurlu insanlar. Doğaya çok saygılılar. Su başlarında; yüksek sesle konuşmuyor, suya tükürmüyor ve su kenarında, alkollü içki içmiyorlar.

ÖZBEK VE KAZAKLARDA ÖZGÜRLÜK TUTKUSU

1851-1939 yılları arasında Batı Türkistan'da (özellikle de Özbekistan'da), Rus işgaline ve (en çok 1917-1928 yılları arası yürütülen) Sovyet baskı ve zulmüne karşı; bini aşkın sayıda başkaldırı hareketi olmuştur. Her öldürülen Rus asker veya memuruna karşılık, en az on Türk kurşuna dizilmiştir. Bu dönemde çoğunluğu öğretmen ve öğrenci olmak üzere, altı milyon civarında Türk, Türkistan'da Rus hakimiyetini sağlayabilmek amacıyla öldürülmüştür. Türkistan'da Ruslarla mücadele eden hürriyet ve bağımsızlık önderlerinden ilk akla gelenleri; Abdullah Kadiri, Batu, Behbudi, Çolpan, Elbek, Fıtrat, Kari, Osman Nasır...

KAZAKLAR

Kazakların 1991 yılındaki nüfusları, 1851 yılındaki nüfuslarının ancak yarısıdır. Kazakistan'ın iklim ve arazi yapısının yerleşime ve tarıma uygun olması, Rusların bölgeye göç etmelerine neden olmuştur. Kazak Türkleri , gerek Rus işgaline karşı direnirken, gerekse Çarlık ve Sovyet baskılarına karşı başkaldırılarda, binlerce vatansever aydınını kaybetti. Kazaklar, Rus vatandaşı olarak, birinci ve ikinci dünya savaşlarında Rusya hesabına çarpışırken, cephede ve Rusların, Kolhoz, Sovhoz kurmak için yürüttüğü devletleştirmeler sırasında; düzensizlik, kıtlık ve salgın hastalıklardan ölmeleri nedeniyle, nüfuslarının çoğunluğunu kaybettiler. Bugün, Türkistan'daki Bağımsız Türk Cumhuriyetleri içinde, Rusların en çok bulunduğu ülke Kazakistan'dır.