Yıldırım Bayezid intihar etmedi, üzüntüden dolayı hastalanır ve böylece vefat eder. Yalanlar ve Rivayetler

"Düşman elinde zebun olup memleketi eller elinde görmektense ölüm yeğdir" deyip kendi nefsini helak eyledi." Aşık.paşazade ise "Semerkand'a götürüleceğini işitince kendi maslahatını gördü" demektedir. Neşri ve Aşık:paşazade'nin bu ifadelerini alan yerli yabancı bazı tarihçiler, romancılar, hikayeciler Yıldırım'ın kendisini zehirlediği tezini iddia ettiler. Oysa aynı Neşri daha önceki iki

Yıldırım Bayezid'i kafes koyma yalanını hiçbir tarihçi kabul etmez

"İranlı edip Mevlana Hatifi de Timurname'sinde iki padişahın dostça münasebetlerinden öte söz etmez. Demir kafes meselesini Osmanlı, Timurlu ve Batılı tarihçilerin görüşleri ve nakilleri ile değerlendiren Hammer, "Şayet gerçekleri ifade edecek olursak bu husus üç asırdan ziyade felsefe makalelerine konu olan bir efsaneden öteye gitmez" demektedir. 139" (Ahmet Şimşirgil – Kayı I)

Hoca Sadeddin Efendi, Timur Tarihçi Şerefeddin Ali Üzdü , Yıldırım Bayezid'i kafese konulması ile ilgili rivayeti yalanlar

Meşhur tarihçi Hoca Sadeddin Efendi bu ifadeleri düzmece ha­ berler olarak nitelendirmektedir. Şayet böyle bir uygulama görülniüş olsa Timur'u yüceltmekte ve Osmanlı'yı aşağı tutmada aşırı giden, Timurilerin resmi tarihçisi Şerefeddin Ali Yezdi mutlaka kullanır­ dı. Bütün yazdıklarını bağnazca ve taassup içerisinde dile getiren bu yazar, iki hükümdarın konuşmalarını,

Ankara savaşı, Tarihçilerinin tarif ve izah etmekten izah edemediği en kanlı savas

İşte tarihlerimizde savaşın dehşetli tablosu ... "Bu meydan savaşında öyle bir cenk, öyle bir vuruş tokuş, öyle bir çarpışma oldu ki kamış gibi düz olan kalem, onu açıklamak isterken büküldü. Açık açık konuşabilen dil, onu tarife kalktığında sürçtü. Hayal gücü, bu savaşı izaha takat getiremedi. Savaşa katılanların

Fransız tarihçi Lamartine'ye göre Osman Bey

vahdaniyet-i ilahiye aleyhinde bulunan batıl itikatları ve putperest­ liği men etmeye çalışırdı . . . Osman yavaş yavaş ilerledi. Fakat hiçbir zaman geri dönmedi. Büyük devletlerin kurucularının vasıflarına sahipti. İyi kalpli, doğru sözlü, ailesine sadık, evlatları hakkında şefik ve rahim idi . . . "" (Ahmet Şimşirgil – Kayı I)